تاریخچه ورزش جهان
جمعیت زمین از زمان پیدایش بشر روی زمین همواره رو به رشد بوده که در قاره های مختلف پراکنده شده اند. آثار باقیمانده از فعالیتهای گوناگون این بشر که تاکنون کشف شده است نیز در جای جای این کره خاکی قابل مشاهده می باشد. قدمت برخی از آنها با توجه به مطالعات باستان شناسان بیش از سی هزار سال تخمین زده شده است از اینرو به سختی می توان گفت اولین ورزشکاران جهان در کجا میزیسته اند و یا چه نوع حرکت ورزشی را انجام می داده اند. بشر نخستین برای غلبه بر موانع طبیعت، فرار از خطر حیوانات و یا رقابت با سایرین تنها بر فکر و عضلات خود متکی بوده و با توجه به شرایط و رویدادهای متفاوت در اقصی نقاط کره زمین هر یک از فرزندان بشر به گونه و روشی خاص ویژگی پیدا کرده است. از اینرو بنا به نظریات کتاب مردم شناسی ورزش[۱]موضوع منشاء و تکامل ورزش مبحثی است که به باستانشناسی ماقبل تاریخ مربوط می شود، مبحثی که بصورت معمایی با کمترین سرنخ باقی مانده است. چیز زیادی در مورد ورزش ها و بازیهای عصر حجر یا مردمان پالئولیتیک نمی دانیم. گفته می شود که برخی از دست ساخته ها و وسایلی برای بازی یا ورزش بوده اند، به هر حال حفاران نسبت به واقعیت بازی در جامعه ماقبل تاریخ حساس تر بوده اند. به اصطلاح “باستان شناسی جدید” و رویکرد آشکارا علمی تر آن، گشودگی جدید نسبت به امکان وجود ورزش و بازی، و رویکردهای جدید نظری به بازی، ما را امیدوارتر می سازند که باستان شناسان در آینده بتوانند اطلاعات بیشتری در باره ابعاد بازی در میان گذشتگان به دست دهند.
در باره ورزش ماقبل تاریخ چه می دانیم؟ داده های مربوط به دوران قبل از طلوع تمدن های اولیه محدود است. اما با پیدایش شهرها، ثبت باستان شناختی گویای وجود تشکیلات پیچیده ورزشی است. در بین النهرین، مصر، هند و چین، شواهد مربوط به چند هزار سال پیش اشاره دارند بر وجود فعالیتهایی مانند کُشتی، مشت زنی، دو سرعت، شنا و بازیهای کودکان با توپ. سپس تمدنهای بعدی مانند کِرِت، یونان و روم موضوعهای ورزشی اولیه را بسط دادند و زمینه را برای توسعه نهاییِ ورزش مدرن مهیا کردند. مستندترین نمونه ورزش ماقبل تاریخ، بازی با توپ کائوچویی در آمریکای مرکزی است. با احتساب دوران اُولمِک-ها تقریبا سه هزار سال پیش، این بازی دارای تشکیلات پیچیده ای بوده که تمدنهای متعددی را پوشش می داده است. این بازی در نهایت توسعه و تکامل بازیهای گوناگون با توپ را در میان بومیان سرتاسر آمریکای شمالی تحت تاثیر قرار داد. سرشت این تاثیر با استفاده از رویکرد مستقیم تاریخی، روشی مهم در باستان شناسی، به تفصیل بیان شده است.
تمدن سومر: منطقه میان رودان-بین النهرین-بین دو رود بزرگ دجله و فرات تمدنی بزرگ، چون شاهرگ هایی عظیم، مناطق بزرگ انسان نشین قدیم را به یکدیگر ربط داده بود و عناصر زنده ای که میراث بزرگ جامعه کهن سومری بود، چون عواملی جاندار، در بنای حیات فرهنگی مللی که چندی بعد عرصه دار صحنه تاریخ گردیدند، نقشی بس شگفت داشت. سه هزار سال پیش از میلاد مسیح مردی دونکی نام مبانی اصلی حقوق و قوانین حمورابی را پایه نهاده بود، و سپس کاهنان سومری بودند که داستان شگفت انگیز گیلگَمش پهلوان را بر الواح پخته نقر نمودند که همچون ارمغان گرانقدر به ما رسیده است.
بخشی از آغاز داستان به روایت-کتاب گیلگمش کهن ترین حماسه بشری-اینگونه است که گیلگمش، پهلوان پیروزمند، گرداگرد اوروک حصار می کشد. در شهر دیواردار، پرستشگاه مقدس مانند کوهی بلند بود. پایهء بنا محکم و استوار است، چنانکه گویی از سرب ریخته. در پناه خانه جلیلی، که خدای آسمان در آن منزل دارد، انبار گندم شهر زمین پهناوری را قرار گرفته، قصر شاه با سنگهای نمای خود در روشنی میدرخشد، پاسبانان همه روز بر دیوارها ایستاده اند. همچنین شب را نگهبانان پاس می دارند. یک سوم گیلگمش آدمی است و دو سوم او خداست. شهریان با ترس و آفرین در نقش پیکر او می نگرند. در زیبایی و قدرت هرگز مانند او دیده نشده. او شیر را از پناه بیرون میرماند، یال او را می گیرد و با زخم کارد می کُشد. گاو نر وحشی را با کمان تند و زورمند خود شکار می کند.
افسانه در بخشی از نبرد گیلگمش و اَنکیدو-پهلوانی از کوهسار اَنو- اینگونه ادامه می یابد که گیلگمش را در معبد مانند خدایی جامه خواب گسترده اند، تا پادشاه با ایشتر-الهه بارور عشق- بِخُسبد. گیلگمش از قصر خود می آید و پیش می آید. انکیدو بر درگاه بلند معبد ایستاده و نمی گذارد، که گیلگمش داخل شود. مانند دو کشتی گیر در دروازه خانه مقدس به هم گلاویز می شوند. نبرد آنها در خیابان ادامه می باد. انکیدو مانند سپاهی بر شبان سرزمین افتاده. این یکی او را می فشرد و می چرخاند، تا خود بر او می افتد. او را بلند می کند و پیش پای مادر می اندازد. مردم با حرمت و حیرت قدرت گیلگمش را می نگرند. و ادامه…
در تحقیقات باستان شناسانی همچون اوستن هِنریلایار و دیگر پژوهشگران آثار متعددی در این منطقه کشف گردیده است که در موزه بریتانیا، موزه لوور، موزه دانشگاه پنسیلوانیا و موزه ملی عراق از آنها نگهداری می شود.الواح متعددی به زبان سومری که توسط جُرج اِسمیت ترجمه شده و مجسمه هایی متعددی که در اینجا فقط دو زیر نمونه را معرفی می نماییم.
[۱]کتاب مردم شناسی ورزش تالیف کندال بلانچارد مترجم علیرضا حسن زاده و حمیدرضا قربانی نشر افکار
مجسمه برنزی کشتی گیران
(موزه عراق)
مجسمه گیلگمش
(موزه لوور)
تمدن مصر: تربیت بدنی و پرداختن به فعالیتهای ورزشی از امور بسیار رایج و مورد علاقه مصریان قدیم بود و محققان سبب این علاقه را ارتباط ورزش با امور دینی ذکر کرده اند و نوشته اند که بازیهای ورزشی جزء برنامه های با اهمیت برخی از مراسم مذهبی بود، مثلا در جشن های سال نو که از اهمیت بسیاری برخوردار بود، همه طبقات از نجبا گرفته تا مردم عادی در آن شرکت می جستند. رقص های مذهبی و کشتی گرفتن از قسمتهای برجسته و دیدنی مراسم بود و اهمیت رقص های مذهبی چنان بود که برای آموختن آن مدارس خاص وجود داشت.[۱]
به شهادت آثار باستانی بجای مانده در حوزه رود نیل و تاریخ نگاران یونانی، مصریان قدیم اساسا مردم کوشا و فعالی بودند و به فعالیتهای بدنی گوناگون می پرداختند. مثلا شنا از ورزشهای بسیار متداولی بود که مرد و زن بدان علاقه فراوانی داشتند. از دیگر ورزشهای مورد علاقه مصریان باستان می توان کشتی، رقص، ژیمناستیک، اسب سواری، قایقرانی، شکار با تیروکمان، کمند، نیزه، زوبین، طناب کشی، هاکی، دوومیدانی، وزنه برداری،پرش طول، قایقرانی،ماهیگیری و همچنین انواع مختلف توپ بازی و بسیاری دیگر را نام برد که از برجسته ترین آثار باید به غار شناگران و “بنی حسن” مربوط به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد اشاره نمود.
[۱]کتاب نگاهی به تاریخ تربیت بدنی جهان تالیف جواد کریمی
غار شناگران در صحرای غربی مصر نزدیک به مرز لیبی
آثار کشتی و رشته های ورزشی دیگر در بنی حسن مصر
هاکی
تیراندازی
دو و میدانی
قایقرانی
بازی با توپ
آثار ژیمناستیک و رشته های ورزشی دیگر در مصر باستان
تمدن یونان وتاریخچه المپیک :
ی بازیهای المپیک درابتدا یک جشن مذهبی بود که برای ادای احترام به زئوس (پادشاه خدایان یونان) درصحن مربوط به او برگزار میشد. این مسابقات هر چهار سال یکبار و از سال ۷۷۶ قبل از میلاد در المپیا که محل صحن زئوس بود برگزار میشد.
پرچم المپیک
مجسمه زئوس
افسانه های زیادی پیرامون پیدایش مسابقات المپیک به وجود آمده است: براساس یک داستان، هرکول (که در اساطیر یونانی نیم خدا بود ) آنرا جهت تجلیل از فتوحات بی نظیرش بوجود آورد . بر اساس افسانه های دیگر زئوس و کرونوس، دو خدای یونان باستان، با یکدیگر بر سر فرمانروایی المپیا به جدال برخاستند که نهایتا ً زئوس به پیروزی نائل آمد. براساس این داستان مسابقات المپیک یادبود این پیروزی می باشد. در دوران باستان تنها مردان یونانی که آزاد (ونه برده) متولد شده بودند میتوانستند درمسابقات در جشن مذهبی زئوس شرکت کنند. زنانی که مجرد بودند در تاریخ دیگری به احترام هرا همسر زئوس و مادر هرکول، به مسابقه می پرداختند. زنانی که ازدواج کرده حق شرکت در مسابقات را نداشته و در صورت مخالفت باید بهای آنرا با جانشان می پرداختند.
مسابقات المپیک در بین یونانی ها از اهمیت زیادی برخوردار بود چنانکه مورخین یونانی دردوران باستان،از آن به عنوان یک واحد برای اندازه گیری زمان استفاده می کردند. یک «المپیاد» بیانگر چهار سال می بود.
مسابقات درابتدا تنها شامل «مسابقه دو»بود، ولی بعدها رشته های دیگری نیز رایج شد که پنجگانه نام داشت و شامل دو، پرش، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کشتی بود که بعدتر رشته های مشتزنی، ارابه رانی و هاکی نیز به آن اضافه شد. به فاتحان مسابقات تاج گل از برگ بو اهدا می شد.
افراد در این مسابقات به صورت شخصی شرکت می کردند و نه به عنوان نمایندگان از شهر یا ناحیه ای خاص. تمرکز اصلی این مسابقات بر روی ویژگیـهای مردانه مانند قدرت و ورزیدگی که فرهنگ یـونانی آنزمان ارج می نهاد پایه گذاری شده بود.
برخلاف سنت جاری در ناحیه مدیترانه که بر پوشیدگی تأکید داشت شرکت کنندگان برهنه در مسابقات شرکت می کردند (کلمه «ژیمناستیک» به عنوان مثال از کلمه یونانی به معنی «برهنه» می آید) مورخین نظریات متفاوتی جهت توضیح این موضوع ارایه کرده اند: حضور برهنه در بین عموم مردم بدون اینکه شخص تحریک جنسی بشود نشانگر کنترل شخص برخودش است یا لخت بودن بخشی از مراسم مذهبی بود که بر مفهوم گذرا بودن تأکید می کرد یا عقیده به این که برهنگی قدرت جادویی به آنها در مقابل صدمات می داد و یا اینکه برهنگی لباس مخصوص افراد از طبقه بالا بود… چیزی که به هرحال مشخص است این است که یونانیها برهنگی را خجالت آور نمی دانستند.
در زیر و روی تاریخ یونان و آثار کشف شده به سال ۷۶۶ پیش از میلاد مسیح برخورد میکنیم که «تیمائوس»نخستین مورخ یونانی در نوشتههای خود از مردی به نام «کرهابوس» یاد کرده است که در راه رفتن از همه سریعتر بوده است.
این جشن ها بیشتر از آن جهت رونق گرفت که عاملی بود برای ورزیده شدن و آماده کردن جوانان برای مقابله با هر نوع تجاوز بخاک یونان. نوباوگان،جوانان و پهلوانان جداگانه به مبارزه می پرداختند، درحاشیه المپیک مسابقههای شعر و شاعری، سخنوری و موسیقی هم برگزارمیگردید.
جشنهای «المپیا» ادامه داشت تا سال ۳۹۴ که امپراتور روم آن را تعطیل کرد. این تعطیلی طولانی سبب ویرانی «المپیا»و نیایشگاه «زئوس» نماد قدرت و پهلوانی گردید.
احیای مجدد در دوران مدرن
یک باستان شناس آلمانی به نام «کورتیوس» در دل تپههای خاموش «المپیا» به کاوش پرداخت، و آثار شگفتی را کشف کرد. فکر احیای این بازی ها قوت گرفت و با هزاران دشواری مردی شریف، انسان دوست و دانشمند به نام «پی یربارون دوکوبرتن» فرانسوی به کمک دوستان خود درسال ۱۸۸۹ در پاریس همایشی تشکیل داد و اساس بازی های جدید المپیک را پی نهاد.
بازیهای المپیک با الهام از این نام و این دورههای قهرمانی بوجود آمد. رسما ً ازسال ۱۸۹۶ بود که در آتن انجام گرفت و پس از آن هر چهار سال یکبار در نقاط مختلف جهان انجام گرفته است و فقط سه دوره به دلیل جنگ جهانی اول و دوم انجام نپذیرفت. (جهت کسب اطلاعات بیشتر به کتاب “آشنایی با جنبش المپیک” مراجعه فرمایید.)
مسابقات پنجگانه یونان باستان
بازی هاکی یونان باستان
نقاشی های باقیمانده از جزیره کرت یونان مراسم گاو بازی و بوکس
سایر تمدن ها:در دیگر نقاط جهان ورزشهای متفاوتی یافت می شود مثل نوعی بازی شبیه راگبی در رم(Harpastum)، ورزش پرتاب تنه درخت (Caber Toss) در اسکاتلند، نوعی بازی با توپ شبیه به فوتبال موسوم به سوجوCuju در چین، نوعی بازی با استخوان مربوط به سرخ پوستان ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد همانند بازی “حلقه و پین” امروزی،کشتی ژاپنی به نام سوموSumo، غار نوشته های دو سرعت و اسب دوانی کشف شده در غار لاسکو Lascaux فرانسه مربوط به ۷۳۰۰ سال پیش از میلاد و نقاشی هایی از کشتی بر روی دیوارهای غار (Bayankhongor) در مغولستان مربوط به ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح.